- chlubí se
- • гордится• гордятся• хвалится• хвастает• хвастается• щеголяет* * *гордится
České-ruský slovník. 2013.
České-ruský slovník. 2013.
chlubić się — ndk VIa, chlubić siębię się, chlubić siębisz się, chlub się, chlubić siębił się «być dumnym z kogoś, czegoś; chwalić się, szczycić się» Chlubić się zdolnym synem. Nasz naród się prostotą, gościnnością chlubi. (Mickiewicz) … Słownik języka polskiego
chlubić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, chlubić siębię się, chlubić siębi się {{/stl 8}}– pochlubić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} chwalić się czymś (kimś), z czego (kogo) jest się dumnym, co (kto) przynosi (w oczach innych)… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Reden — (Verb., s. ⇨ Sprechen). 1. Alles Reden ist verloren, findet man nicht offne Ohren. – Gaal, 1235. 2. Am Reden erkennt man den Menschen, am Geschmack den Wein, am geruch die blumen. – Lehmann, 917, 16. 3. An viel reden kennt man einen Narren. –… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Rühmen — 1. An viel Rühmen sol man sich nicht kehren. – Petri, II, 17. Frz.: De se vanter doit l en prendre garde. (Leroux, II, 213.) 2. De römt (gerühmt) wesen will, mot starwen, de besnackt wesen will, mot freen (freien, heirathen). – Frommann, IV, 142 … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Rühmer — 1. Grosse Rühmer, kleine Thüner. – Simrock, 8588. 2. Rühmer sind selten gute Fechter. – Simrock, 8587. Böhm.: Kdo se mnoho chlubí, zřídka co umí. (Čelakovsky, 103.) … Deutsches Sprichwörter-Lexikon